Γιατί οι «ειδικοί» της κυβέρνησης κάνουν πάντα λάθος σχετικά με τον πληθωρισμό;

Ο Τζερόμ Πάουελ μας οφείλει μια εξήγηση. Ο πρόεδρος της Federal Reserve αυτή την εβδομάδα επιβεβαίωσε αυτό που οι επενδυτές είχαν ήδη μαντέψει: Ο εκπληκτικά επίμονος πληθωρισμός αποθαρρύνει τη Fed να μειώσει το βραχυπρόθεσμο επιτόκιο πολιτικής της το συντομότερο και ίσως τόσο γρήγορα όσο ήλπιζε η Wall Street. Είναι η σωστή κλήση. Η Fed διέπρα&…  xi;ε το χειρότερο λάθος της τα τελευταία 40 χρόνια, όταν ενήργησε πολύ αργά για να τιθασεύσει τον πληθωρισμό μετά την πανδημία. Η θεσμική του αξιοπιστία —από την οποία κρέμεται πολλά σε ένα σύστημα χρηματικών χρημάτων— εξαρτάται τώρα από την επιτυχία του κ. Πάουελ στην καταστολή αυτού του πληθωρισμού. Μόλις τον Δεκέμβριο, με τον πληθωρισμό τιμών καταναλωτή περίπου 4% και τον προτιμώμενο πληθωρισμό προσωπικής κατανάλωσης και δαπανών της Fed στο 3% περίπου (αμφότερα εξαιρουμένων των τροφίμων και της ενέργειας), οι αξιωματούχοι της κεντρικής τράπεζας δήλωσαν ότι βρίσκονταν σε καλό δρόμο για τουλάχιστον τρία ποσοστά περικοπές φέτος. Η Fed πίστευε ότι είχε θέσει τον πληθωρισμό σε μια μόνιμη διολίσθηση προς τον στόχο του 2%. Η κεντρική τράπεζα πιστεύει ότι μπορεί να κάνει τις αγορές να κάνουν αυτό που θέλει τηλεγραφώντας τι σχεδιάζει να κάνει η Fed. Το κύριο μοντέλο, γνωστό ως FRBUS είναι ελαττωματικό. βαθιά ελαττωματικό. Δεν λαμβάνει επαρκώς υπόψη τις επιπτώσεις της δημοσιονομικής πολιτικής, όπως τα 10 τρισεκατομμύρια δολάρια σε σωρευτικές δαπάνες ελλείμματος από την αρχή του 2020, που αποτελούν επιδοτήσεις και άλλες δαπάνες που το Κογκρέσο και οι διαδοχικές διοικήσεις διοχέτευσαν στην οικονομία. Το μοντέλο δεν προέβλεψε την πληθωριστική καταναλωτική έκρηξη εκείνης της εποχής και πιθανώς υπερεκτίμησε τα (σε μεγάλο βαθμό απατηλά) οφέλη των κρατικών δαπανών για υποδομές για μελλοντική παραγωγικότητα και οικονομική ανάπτυξη. Το μοντέλο παρανοεί χρόνια την αγορά εργασίας και υπερεκτιμά την επίδραση μιας στενής αγοράς εργασίας στον πληθωρισμό.