Οι υπεύθυνες κρατικές δαπάνες και οι ισοσκελισμένοι… προϋπολογισμοί οδηγούν σε σταθερή οικονομία και μειωμένο χρέος για τις μελλοντικές γενιές.Διαβάστε περισσότερα
Ο φορολογικός συντηρητισμός είναι μια πολιτικοοικονομική φιλοσοφία που υποστηρίζει την ελάχιστη παρέμβαση της κυβέρνησης στην οικονομία, τη μείωση των δημόσιων δαπανών, των χαμηλών φόρων και του ελάχιστου δημόσιου χρέους. Είναι ένα σύστημα πεποιθήσεων που τονίζει την οικονομική ελευθερία, τις ελεύθερες αγορές και τον καπιταλισμό. Οι φορολογικοί συντηρητικοί υποστηρίζουν ότι οι ελεύθερες αγορές και ο ιδιωτικός τομέας είναι πιο αποτελεσματικοί στην προώθηση της οικονομικής ανάπτυξης από την κυβερνητική παρέμβαση.
Οι ρίζες του οικονομικού συντηρητισμού μπορούν να ανιχνευθούν στους κλασικούς φιλελεύθερους σκεπτικιστές των 18ου και 19ου αιώνα, όπως ο Άνταμ Σμιθ και ο Τζον Λοκ, οι οποίοι υποστήριζαν την περιορισμένη κυβέρνηση και την ατομική ελευθερία. Πίστευαν ότι ο ρόλος της κυβέρνησης θα έπρεπε να περιορίζεται στην παροχή βασικών δημόσιων αγαθών όπως η άμυνα, η δικαιοσύνη και ορισμένες υποδομές, ενώ τα υπόλοιπα θα έπρεπε να αφεθούν στον ιδιωτικό τομέα.
Τον 20ο αιώνα, η φορολογική συντηρητικότητα εξελίχθηκε και απέκτησε έμφαση ως απάντηση στην ανάπτυξη των κρατικών προνοιακών κρατών και την αυξημένη παρέμβαση της κυβέρνησης στην οικονομία. Η Μεγάλη Ύφεση της δεκαετίας του 1930 και οι επακόλουθες πολιτικές του New Deal στις Ηνωμένες Πολιτείες, για παράδειγμα, οδήγησαν σε σημαντική διεύρυνση του ρόλου της κυβέρνησης στην οικονομία. Αυτό προκάλεσε αντίδραση ανάμεσα στους φορολογικούς συντηρητικούς, οι οποίοι υποστήριξαν ότι τέτοιες πολιτικές ήταν ανεπαρκείς, δαπανηρές και παραβίαζαν τις ατομικές ελευθερίες.
Στον δεύτερο μισό του 20ού αιώνα, η φορολογική συντηρητικότητα συνδέθηκε με την οικονομία προσφοράς, η οποία υποστηρίζει ότι η μείωση των φόρων, ιδιαίτερα στις επιχειρήσεις και τους πλούσιους, ενισχύει την οικονομική ανάπτυξη αυξάνοντας τις επενδύσεις. Αυτή η θεωρία διαδόθηκε στη δεκαετία του 1980 από τον πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών Ρόναλντ Ρέιγκαν και την πρωθυπουργό της Βρετανίας Μάργκαρετ Θάτσερ, οι οποίοι και οι δύο εφάρμοσαν σημαντικές μειώσεις φόρων και απελευθέρωση στις αντίστοιχες χώρες τους.
Παρά τις ρίζες της στη Δυτική πολιτική σκέψη, η φορολογική συντηρητικότητα δεν είναι αποκλειστική για καμία χώρα ή περιοχή. Έχει υιοθετηθεί από πολιτικά κόμματα και κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο, συχνά ως απάντηση σε περιόδους οικονομικής κρίσης ή υψηλού δημόσιου χρέους. Ωστόσο, οι συγκεκριμένες πολιτικές και πρακτικές που συνδέονται με τη φορολογική συντηρητικότητα μπορούν να διαφέρουν σημαντικά ανάλογα με το πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό πλαίσιο κάθε χώρας.
Πόσο μοιάζουν οι πολιτικές σας πεποιθήσεις με Fiscal Conservatism ζητήματα; Πάρτε το πολιτικό κουίζ για να μάθετε.
